De speciale opzet van een 'artiestengroep' is dat de docent geregeld lid is van het ensemble en via zijn/haar composities, arrangementen en natuurlijk spel zijn/haar visie op muziek deelt. Op die manier krijgen de studenten een dieper inzicht in de specifieke compositie-, arrangeer- en speeltechnieken van de docent.

Gedurende de jaren zeventig en tachtig werd in Amsterdam veel onderzoek gedaan naar de relatie tussen compositie en improvisatie. De componisten die zich daarmee bezighielden, zoals Misha Mengelberg, Willem Breuker, Guus Janssen, Theo Loevendie, Maarten van Regteren Altena, Maurice Horsthuis, waren geschoold in zowel klassieke als - tot op zekere hoogte - jazz-tradities en ontwikkelden hun eigen esthetiek en  organisatiesystemen.

In deze groep maken studenten kennis met enkele van hun werken, alsook met stukken van jongere geestverwanten (Ab Baars, Cor Fuhler, Eric Boeren, Joost Buis), en anderen die beïnvloed werden en invloed hadden op deze ontwikkelingen (Sean Bergin, Franky Douglas, John Zorn, Michael Moore). Studenten leren ook over vrije improvisatie, je eigen stem vinden en hun rol in het totale klankbeeld.